Παν-όραμα

Όλοι έχουμε όραμα. Τώρα όμως έρχεται η στιγμή που μπορείς να το αγγίξεις..

Δευτέρα 22 Αυγούστου 2016

Αυπνία

Περπατάς ασταμάτητα
Κινείσαι και είσαι χαρούμενος
Βρίσκεσαι σε κύκλο, άγνοια
Άγνοια όταν η μέθη σε ξεγελά και νοιώθεις σημαντικός - γι αυτούς
Ποιό το νόημα να σε υμνούν οι μασκοφόροι, μου λές;
Ελκύεσαι από την φυγόκεντρο, δεν φτάνεις
Δεν θα φτάσεις
Στα όνειρα ξεδιπλώνεται καμιά φορά η αλήθεια, εκτός και αν δεν την ξέρεις
Τελικά ποιός είσαι;
Ησυχία
Ποιός θές να γίνεις;
Σιωπή
Ξυπνάς και βλέπεις έναν κόσμο με ακατάστατα χρώματα - κυριαρχούν το άσπρο και το μαύρο
Μάλλον επειδή ακόμη κοιμάσαι
Μάλλον

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2015

Απενοχοποίηση

Με μια νηφαλιότητα κάθισε και μου έδειξε ένα τέλεια φτιαγμένο κρυστάλλινο ποτήρι.
Δεν είχα δει πιο όμορφο σκεύος. 
Έφερε το ποτήρι στο χείλος του για να πιεί
Αίμα
Είχε ματώσει
Γιατί δεν πρόσεξα ότι ήταν ραγισμένο;
Γιατί ήταν ένα πανέμορφο διαυγές αντικείμενο που με φώτιζε..
Όχι,λέω ψέματα σε εμένα και σε εσένα
Δεν με φώτιζε, με τύφλωνε
Και έμαθα τόσο οικειοθελώς να ζω τυφλή
Όχι λόγω αυτοκαταστροφής
Δοκιμάζονταν οι υπόλοιπες αισθήσεις μου
Ανυψώθηκαν οι υπόλοιπες αισθήσεις μου
Και είναι τόσο άπληστη η στιγμή της δίψας
Τόσο αθώα ιδανική με θανατηφόρες δόσεις αδρεναλίνης
Δεν έχω την δυνατότητα να μετανοιώνω, πώς θα μπορούσα άλλωστε με έναν κολλημένο ιό πάνω μου; Πώς;
Φεύγω
Με το ποτήρι αγκαλιά..


Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2015

Βαθιά πληγή

Τίναξα έναν παλιό εαυτό
Άκρως ρομαντικό, λάθος - ελαττωματικά ρομαντικό
Οι στάχτες δεν φεύγουν εύκολα ομως, υπομονή
Συνειδητότητα της ληστείας με ταυτόχρονα μακροσκελή βήματα
Να φτάσω..
Είναι δυνατόν ψυχή μου να ζήσω δύο ζωές σε μια στιγμή χωρίς τη θέλησή μου;
Τα όνειρα που έβαψα με ανεξίτηλο μελάνι να τα σβήσω;
Πρέπει όμως να φτάσω..
Να γυρίσω στην αρχή του κύκλου ντυμένη με λευκά βαδίζοντας με σταθερή πνοή
Πού βρίσκομαι;
Λίγο πίσω από την αρχή..

Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2014

Πού πηγαίνω;

Κενό
Σιωπή
Σκοτεινή λάμψη σε έναν λαβύρινθο

Ήρθα
Έφυγες
Τί κυνηγάω;

Πολύτιμοι λιθοι δεν είναι οι λίθοι του λιθοβολισμού
Ξέρεις, ναι, αυτοί που σε ματώνουν
Αυτοί
Αγάπη μου
Αν βλέπεις κόκκινο, δεν βλέπεις σωστά
Μαύρο είναι το σωστό χρώμα
μόνο
μαύρο

Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2014

Η Επιλογή

Είναι αυτές οι βροχερές μέρες που δεν σε αφήνουν να κάνεις ένα βήμα πέρα από τον εαυτό σου
Βγήκα έξω, να ξεφύγω από τον αποπνικτικό αέρα
Μάταια
Πώς να αντιμετωπίσεις τα θέλω σου, όταν δεν μπορείς να τα ορίσεις;
Παντού μια αδιάφορη θλίψη, που αν έτρεφα, θα χανόμουν, και που αν δεν αγαπούσα, θα με εξαφάνιζαν
Επέλεξα το δεύτερο.. έπρεπε κάπως να βρω την λύση, έστω και με εσωστρέφεια
Όταν όμως οι ώρες περνούν λες και ζεις σε ένα σημείο που ο χωροχρόνος είναι αόριστος, οι ελπίδες αρχίζουν να μοιάζουν με τους δαίμονες που προσπαθούσες να αποτάξεις
Κλείσε τα μάτια και δέξου ότι είσαι φθαρτός
Ποτέ δεν θα αγαπήσεις μονάχα το άγιο πρόσωπο, δεν θα γυρνάς πίσω συνεχώς πορσελάνινος

"Και αν ζήσω τί; Θα λύσω ό,τι με συγχύζει; Ό,τι ξεχνώ και ό,τι με κρατάει σε αδράνεια;
Πονάω, αυτό θα σπάσει τις αλυσίδες;"

Όχι. Αλλά δεν θές να δώσεις μια ευκαιρία στην αλήθεια;
Εκλεισα την πόρτα

Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012

Ήσουν εκεί;


Ήσουν εκεί όταν γελούσα;
Ήσουν εκεί;
Όταν την πρώτη μου στιγμή,καθρεπτιζόταν η ελπίδα μου μέσα στα μάτια σου;

Όχι;Δεν θέλω να απαντήσω εγω,εσύ κάνε το βήμα
Όταν έκλαιγα από χαρά εκείνη την ημέρα που στα βράχια αναστέναζε η ψυχή μου;
και βλέποντας με λάγνο βλέμα τα κύματα να φέρνουν σε μένα όλο και πιο κοντά τον ήχο σου,τη βουή που για μένα έμοιζε γλυκόσυρτο τραγούδι έλεγα από μέσα "μακάρι να μην φύγει η στιγμή ποτέ αυτή από κοντά μου"
Θυμάσαι;
Ήσουν εκεί όταν έλαβα στα χέρια το πρώτο μου χαρτί-απόδειξη γνώσης,πορεία ζωής;
όταν μάτωσα και άστραψε η ματιά μου κοιτάζοντας το δάχτυλό μου;
γιατί δεν μάτωσα από πόνο,μα γιατί στα χέρια μου είχα το τριαντάφυλλο που εσύ μου δώρισες

Ήσουν πραγματικά εκεί
όταν αγκάλιζα τη γη με τα φιλιά μου;
τον ουρανό ατένιζα μετρώντας τα αστέρια του,αχ,για μένα ήταν η αρχή του καλοκαιριού..τότε..η αρχή της ευτυχίας μου.

Δεν ήσουν εκεί
Και αυτό δεν με θυμώνει,με πονά γιατί για μένα να κλάψει κανείς με το κλάμα σου είναι εύκολο.Είναι πράγμα κατορθωτό.Αν αναλογιστείς στιγμές..
Στο δρόμο αν δεις ένα παιδί να κλαίει δεν θα πάς να τ'αγκαλιάσεις;Είναι εύκολο.Είσαι άνθρωπος και είναι εύκολο..

Δύσκολο είναι να γελάσεις με το γέλιο του

Εκεί βρίσκεται η διαφορά,το χείλος της αλήθειας
Αν αγαπάς πραγματικά,αυτή είναι οι στιγμή που θα πρεπε να σταθείς περισσότερο.Στη χαρά

Είναι δύσκολο πράγμα να χαρείς με την χαρά
αυτή που απρόσκλητα έρχεται και μας γεμίζει αρώματα
Θέλει αγάπη,θέλει πίστη,θέλει αφοσίωση για να το κάνεις
Ναι
Ήσουν εκεί;Δεν ήσουν και είναι λυπηρό.Μα να θυμάσαι τα λόγια μου γιατί στο μέλλον μπορεί να τα καταφέρεις
Και θα χαρώ
Θα χαρώ πολύ με τη χαρά σου

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

Ποτέ


Και αν αργώ να πράξω,είναι γιατί σκέπτομαι
Η σιωπή μου είναι αυτή που σας τρομάζει και οι σκέψεις μου
Δεν σταματώ,δεν υποκύπτω σε ένα μανδύα που τυλίγει
εμένα,εμάς και όλους
Σκλαβώνουν την πατρίδα μου απάτριδες στο όνομα μιας δήθεν υπερεθνικότητας,
ουσιαστικής γής χρήματος,βωμός κοχλαζόμενης ύλης
Τα κεφάλια σκυφτά δεν τα μπορώ.Εσείς ειδικά που είστε τάχα επαναστάτες..
Για να σου πώ εσένα,το ξέρεις ότι γελιέσαι;Ναι.Και τί κάνεις;Προσεύχεσαι.Και τί άλλο;Περιμένεις.Ποτέ κανείς δεν προόδευσε με στήριγμα μονάχα την προσμονή.
Αστείοι.
Και εμείς και αυτοί.
Μην ακούς παιδί μου τα λόγια τους,είναι ψεύτικα,γυμνά από συναισθήματα,αυτό έχω να σου πω.
Τον εαυτό σου κράτα ζωντανό,αληθινό και δές πως θές να ναι το μέλλον σου.Το είδες;Φτιάξ'το τώρα.
Γιατί σε τούτη την αραδιασμένη πολιτεία είμαστε όλοι ίσα όντα,ένα όν,ένας κύριος σκοπός,αυτός της επιβίωσης.
Και ας ακούς πως κάποιοι είναι ανώτεροι και κάποιοι κατώτεροι.
Παραμύθια και ψεύτικα μιλητά.
Εμένα θα ακούς.
Όλοι ίσοι.Γι αυτό μπορούμε να αλλάξουμε τα πάντα.
Όλοι ίσοι και κανένας μόνος.
Εμένα έχε με σίγουρα στο μυαλό σου,είμαι αρωγός της θέλησής σου.
Και σαν τελειώνει ο μονόλογος επιστρέφω στις σκέψεις μου.
Αυτές δεν θα μου τις πάρετε ποτέ.