Παν-όραμα

Όλοι έχουμε όραμα. Τώρα όμως έρχεται η στιγμή που μπορείς να το αγγίξεις..

Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012

Ήσουν εκεί;


Ήσουν εκεί όταν γελούσα;
Ήσουν εκεί;
Όταν την πρώτη μου στιγμή,καθρεπτιζόταν η ελπίδα μου μέσα στα μάτια σου;

Όχι;Δεν θέλω να απαντήσω εγω,εσύ κάνε το βήμα
Όταν έκλαιγα από χαρά εκείνη την ημέρα που στα βράχια αναστέναζε η ψυχή μου;
και βλέποντας με λάγνο βλέμα τα κύματα να φέρνουν σε μένα όλο και πιο κοντά τον ήχο σου,τη βουή που για μένα έμοιζε γλυκόσυρτο τραγούδι έλεγα από μέσα "μακάρι να μην φύγει η στιγμή ποτέ αυτή από κοντά μου"
Θυμάσαι;
Ήσουν εκεί όταν έλαβα στα χέρια το πρώτο μου χαρτί-απόδειξη γνώσης,πορεία ζωής;
όταν μάτωσα και άστραψε η ματιά μου κοιτάζοντας το δάχτυλό μου;
γιατί δεν μάτωσα από πόνο,μα γιατί στα χέρια μου είχα το τριαντάφυλλο που εσύ μου δώρισες

Ήσουν πραγματικά εκεί
όταν αγκάλιζα τη γη με τα φιλιά μου;
τον ουρανό ατένιζα μετρώντας τα αστέρια του,αχ,για μένα ήταν η αρχή του καλοκαιριού..τότε..η αρχή της ευτυχίας μου.

Δεν ήσουν εκεί
Και αυτό δεν με θυμώνει,με πονά γιατί για μένα να κλάψει κανείς με το κλάμα σου είναι εύκολο.Είναι πράγμα κατορθωτό.Αν αναλογιστείς στιγμές..
Στο δρόμο αν δεις ένα παιδί να κλαίει δεν θα πάς να τ'αγκαλιάσεις;Είναι εύκολο.Είσαι άνθρωπος και είναι εύκολο..

Δύσκολο είναι να γελάσεις με το γέλιο του

Εκεί βρίσκεται η διαφορά,το χείλος της αλήθειας
Αν αγαπάς πραγματικά,αυτή είναι οι στιγμή που θα πρεπε να σταθείς περισσότερο.Στη χαρά

Είναι δύσκολο πράγμα να χαρείς με την χαρά
αυτή που απρόσκλητα έρχεται και μας γεμίζει αρώματα
Θέλει αγάπη,θέλει πίστη,θέλει αφοσίωση για να το κάνεις
Ναι
Ήσουν εκεί;Δεν ήσουν και είναι λυπηρό.Μα να θυμάσαι τα λόγια μου γιατί στο μέλλον μπορεί να τα καταφέρεις
Και θα χαρώ
Θα χαρώ πολύ με τη χαρά σου

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

Ποτέ


Και αν αργώ να πράξω,είναι γιατί σκέπτομαι
Η σιωπή μου είναι αυτή που σας τρομάζει και οι σκέψεις μου
Δεν σταματώ,δεν υποκύπτω σε ένα μανδύα που τυλίγει
εμένα,εμάς και όλους
Σκλαβώνουν την πατρίδα μου απάτριδες στο όνομα μιας δήθεν υπερεθνικότητας,
ουσιαστικής γής χρήματος,βωμός κοχλαζόμενης ύλης
Τα κεφάλια σκυφτά δεν τα μπορώ.Εσείς ειδικά που είστε τάχα επαναστάτες..
Για να σου πώ εσένα,το ξέρεις ότι γελιέσαι;Ναι.Και τί κάνεις;Προσεύχεσαι.Και τί άλλο;Περιμένεις.Ποτέ κανείς δεν προόδευσε με στήριγμα μονάχα την προσμονή.
Αστείοι.
Και εμείς και αυτοί.
Μην ακούς παιδί μου τα λόγια τους,είναι ψεύτικα,γυμνά από συναισθήματα,αυτό έχω να σου πω.
Τον εαυτό σου κράτα ζωντανό,αληθινό και δές πως θές να ναι το μέλλον σου.Το είδες;Φτιάξ'το τώρα.
Γιατί σε τούτη την αραδιασμένη πολιτεία είμαστε όλοι ίσα όντα,ένα όν,ένας κύριος σκοπός,αυτός της επιβίωσης.
Και ας ακούς πως κάποιοι είναι ανώτεροι και κάποιοι κατώτεροι.
Παραμύθια και ψεύτικα μιλητά.
Εμένα θα ακούς.
Όλοι ίσοι.Γι αυτό μπορούμε να αλλάξουμε τα πάντα.
Όλοι ίσοι και κανένας μόνος.
Εμένα έχε με σίγουρα στο μυαλό σου,είμαι αρωγός της θέλησής σου.
Και σαν τελειώνει ο μονόλογος επιστρέφω στις σκέψεις μου.
Αυτές δεν θα μου τις πάρετε ποτέ.