Παν-όραμα

Όλοι έχουμε όραμα. Τώρα όμως έρχεται η στιγμή που μπορείς να το αγγίξεις..

Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

Ποιά είναι λοιπόν η σημερινή κατάσταση;

Μάϊος μήνας. Αρχίζει πλέον ο κόσμος να αντιλαμβάνεται εις βάθος την οικονομική κρίση που βιώνει η χώρα μας. Τα μέτρα του Δ.Ν.Τ, η πτώχευση της Ελλάδας, οι περικοπές του 13ου και 14ου μισθού και η ανάγκη δανειοδότησης ενός υπέρογκου ποσού, δείχνουν πως η κατάστασις βαίνει επί τα χείρω. Αυτή λοιπόν είναι η Ελλάδα, η οποία διαφέρει απ’την παλαιά ως προς το ότι η Μεταπολίτευση έχει σκοτώσει αυτό, που η Ελλάδα ποτέ πιο πριν δεν είχε χάσει, την ελπίδα. Την ελπίδα για ζωή, για βελτίωση των πραγμάτων. Παρατηρείται κρίση σε όλους τους τομείς. Η χρησιμοθηρική παιδεία, η νέα οικογένεια που ωθεί τα παιδία της στην κατάληψη μιας θέσης στο δημόσιο για να «βολευτούν», οι διεφθαρμένοι πολιτικοί, που λένε αερολογίες και η υποκειμενική ενημέρωση των Μ.Μ.Ε, είναι μερικά από τα γεγονότα που έχουν οδηγήσει την χώρα μας στον πάτο. Μην ανησυχείτε συμπολίτες! Δεν μπορούμε να φτάσουμε χαμηλότερα!

Οι ηθικές αξίες, τα ιδανικά, η θρησκεία, ο πατριωτισμός και η αξιοπρέπεια μας χάνονται σταδιακά. Και έτσι ως άβουλα όντα, είμαστε μαριονέτες των συμφερόντων των «μεγάλων». Χειραγώγηση και πλήρης έλεγχος. Τα βλέπετε. Δεν υπάρχει καν ιδιωτικότητα. Φακελωμένοι όλοι! Αυτό θέλουν. Εσείς αυτό θέλετε;

Τέσσερις νεκροί λοιπόν στην Marfin bank από μολότοφ. Ποιος είναι ο υπεύθυνος; Κάποιος αναρχικός ή κάποιος που πληρώθηκε (από ποιους-άγνωστο) να το κάνει; Όποια και αν είναι η απάντηση, δεν είναι αυτό που μας αφορά πρωτίστως. Το μείζον είναι ο φόβος των ανθρώπων να συμμετάσχουν σε πορείες πλέον με όλα αυτά που γίνονται. Ποιος θα πάει να διαδηλώσει (ειρηνικά εννοείται) εάν γνωρίζει ότι μπορεί κάποιοι άγνωστοι και επικίνδυνοι να θέσουν σε κίνδυνο τη ζωή του; Ποιος μπορεί να μας εγγυηθεί ασφάλεια; Κανείς..

Χαίρεστε με τη δημοκρατία μας; Η 24η Ιουλίου το 1974 ήταν πρόοδος, αλλά από τότε που σήμερα δεν βελτιώσαμε τίποτα. Το μόνο που έγινε ήταν να αναχθεί ο λαϊκισμός σε κύριο πολιτικό λόγο και να ψηφίζονται νόμοι, χωρίς την έγκριση των πολιτών.

Τι χρειαζόμαστε λοιπόν; Ανθρωπιά. Ανθρωπιά για να αντιμετωπίσουμε τη σηψαιμία της κοινωνίας και την εξουσιολαγνεία. Επανάσταση σημαίνει αντίδραση με λογικά επιχειρήματα και μαζική συμμετοχή…και σωτηρία δεν σημαίνει να σώσουμε τους εαυτούς μας, αλλά να σωθούμε όλοι. Ας απελευθερωθούμε λοιπόν απ’τα δεσμά της πνευματικής καθίζησης, την οποία έχουμε δεχθεί και ας αντιδράσουμε!

«Φαύλη Νύξ»

9 σχόλια:

  1. Εδώ που έχουμε φτάσει,γίνεται δεν γίνεται μια ειρηνική πορεία,η εικόνα που δείχνεται σε όσους δεν συμμετέχουν είναι ότι δεν φέρνει κανένα αποτέλεσμα...Κάνοντας απεργίες κάθε 2 και 3 βδομάδες δεν πρόκειται να λύσει τίποτα..Κάντε απεργία 2 και 3 μήνες! Ή αν δεν γίνεται αυτό,κάντε παντού εμπάργκο...αυτό θα είναι μία επανάσταση..Παγώνουν τους μισθούς? Παγώνουμε την αγορά

    Σταύρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΛΥΝΕΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΜΕ ΑΠΕΡΓΙΕΣ.ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΜΑΖΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.ΜΕ ΜΙΑ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΘΕΙ?ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΚΟΥΝΗΘΕΙ ΑΠ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το θέμα είναι ότι όλοι είμαστε ευθυνόφοβοι.
    Δειλιάζουμε ακόμα και να σκεφτούμε ότι μπορεί κάπου να σφάλαμε κι εμείς. Κι η γενικότερη διαφθορά και κρίση στέκονται εμπόδια στο δρόμο προς την πρόοδο. Γεγονότα τέτοιας μορφή σαν αυτά της 5ης Μαϊου καταδεικνύουν το μέγεθος της αλλοτρίωσης που επικρατεί ανάμεσά μας και θα έπρεπε να μας γεμίζουν λύπη και οργή- λύπη για τον χαμό αθώων ανθρώπων και οργή για όσους επιβουλεύονται τα όνειρα μας. Κι εμείς ως νέοι άνθρωποι οφείλουμε στους εαυτούς μας να συνειδητοποιήσουμε το τέλμα στο οποίο η κοινωνία μας έχει πέσει και να παλέψουμε ενσυνείδητα για ένα καλύτερο αύριο-κι όσο κλισέ κι αν ακούγεται, αυτό είναι που χρειαζόμαστε:η ελπίδα πως η ζωή μπορεί τελικά να μας δικαιώσει.
    Παν_Δαιμόνιο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΘΕΩΡΕΙΤΕ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΥΚΟΛΑ ΕΜΠΑΡΓΚΟ ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΑΤΟΜΙΚΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ,ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ??ΠΟΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΑ ΝΑ ΤΑ ΛΕΣ ΑΛΛΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΝΑ ΤΑ ΥΛΟΠΟΙΗΣΕΙΣ..ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΑΥΤΟ ΘΕΛΕΙ ΕΝΤΑΤΙΚΗ ΕΝΑΣΧΟΛΗΣΗ,ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΣΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟ ΜΗΝΑ ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ..ΦΑΥΛΗ ΝΥΞ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ,ΣΩΣΤΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ,ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ,ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΟΜΩΣ ΠΟΛΛΑ ΠΑΡΑΚΛΑΔΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΑΣ..ΓΡΑΨΕ ΚΙ ΑΛΛΑ,ΟΤΑΝ ΟΜΩΣ ΕΧΕΙΣ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΣΙΓΟΥΡΑ Η ΘΕΩΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΑΠΕΧΕΙ ΚΑΤΑ ΠΟΛΥ ΑΛΛΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΡΧΗ..ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΝΑ ΣΑΙ ΚΑΛΑ papageorgiou93 ΚΑΙ ΝΑ ΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΠΩΣ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Nαι Παν__Δαιμόνιο,σωστά,ευθυνόφοβοι..Δεν έχω να προσθέσω κάτι πέραν του ότι η δικαίωση είναι πολύ δύσκολο να έρθει..Χρειάζεται να παλέψουμε πραγματικά με σθένος..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αναρωτιέμαι όμως Παν_Δαιμόνιο..πόσοι τελικά έχουν απομείνει,έχοντας ελπίδα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία λένε...
    Υπάρχει ελπίδα και υπάρχει μέσα μας...
    Ο φόβους της αποτυχίας όμως συγκρατεί τους ανθρώπους. Τι νομίζουν πως δεν μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο;
    Κρίμα λοιπόν που συγκαταλεγόμαστε σε τέτοιους ανθρώπους...
    Κι αν πάλι δεν υπάρχει η ελπίδα, ο καθένας ας βοηθήσει τον άλλο να την βρει. Ας την προσφέρει απλόχερα-δεν χάνει κάτι!
    Κι οι νέοι που εναποθέτουν τις ελπίδες και προσδοκίες τους εκεί που οι γονείς υπέδειξαν ας αποφασίσουν ορθότερα γιατί κρίνετε το μέλλον τους!
    Και να ξέρεις, πως όσο υπάρχουν νέοι άνθρωποι η ελπίδα πάντα θα ζει κάπου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Απλοχερα...τι μεγαλη λεξη.Μια μονο λεξη κ ομως ακατανοητη για μερικους.Συμφωνω με τον επιλογο σου απολυτα.Η ελπιδα παντα θα «ζει καπου» οπως ειπες.Μακαρι αυτος ο ανυποστατος φοβος να παρελθει να ολοι εμεις να ανοιξουμε τα ματια μας παλευοντας για το αυριο.Το δικο μας αυριο.Ευχαριστω ολους για τα σχολια σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή